Ég er fíkill! Og það á háu stigi!
Mér finnst hrikalegt ef ég næ einungis að mæta einu sinni í viku í Zumba, svo að á miðvikudagsmorgun var ég mætt í Zumba Toning klukkan 6.15 því ég var ekki viss um að ég myndi ná að mæta í einhvern af hinum tímunum það sem eftir var vikunnar, en ég mætti í Zumba á mánudagskvöld eins og vanalega...
Eins og svo margir, drekk ég kaffi. Og nóg af því!
Mér finnst það ekkert endilega gott, þetta er bara orðinn vani og virkar flott á þreytuna sem herjar mann stundum! ;) Hef einstaka sinnum fengið hausverk af of mikilli kaffidrykkju, ekki gaman...
Mér finnst ég vera handleggjalaus ef ég er ekki með eitthvað verkefni á prjónunum. Verð alltaf að vera með eitthvað í gangi, jafnvel þótt það sé bara eitthvað langtímaverkefni... bara vitneskjan er nóg! Var t.d. núna í gær að klára að prjóna aðeins fínni húfu fyrir sjálfa mig, en það er allt í lagi þótt ég hafi klárað það verkefni því ég er með lambhúshettu fyrir dóttur mína sem ég hef verið að grípa í á milli annarra verkefna og hjálpar mér að róa mig aðeins niður ;)
Fíflaskapur er eitthvað sem ég held svei mér þá að sé eitthvað sem ég er háð! Ef maður hefði ekki fíflaskap til að geta gripið í einstaka sinnum (eða oftar) þá væri lífið óskaplega leiðinlegt! Fíflaskapur ber oft hlátur í för með sér, og við erum illa stödd ef við höfum ekki hlátur. Við erum öll háð hlátri og gleði!
Ég hef þó náð að minnka aðrar fíknir. Til dæmis var ég alveg forfallinn fíkill í Coca Cola! Það var allt ónýtt ef það var ekki til á heimilinu, og þegar við vorum að minnka drykkjuna á því leið mér eins og himinn og jörð væru hreinlega að farast! Þarna var fíknin allsráðandi og mér leið ógeðslega á tímabili. Í dag er mér alveg sama um þetta. Ég get drukkið þetta, og ég get líka sleppt því án nokkurra vandamála :)
Ég var líka miklu meiri fíkill í nammi, en það er búið að snarminnka og mér finnst það núorðið ekki vera nein nauðsyn eins og manni fannst stundum þegar maður var yngri... jafnvel stundum þá tími ég ekki að skemma fyrir Zumba-tíma með því að fá mér eitt nammi svo ég sleppi því frekar! Talandi um að vera kreisí...
No comments:
Post a Comment